22 آگوست 2014، لا به لای نوشتن مقاله ی Review،

امشب نه شب قدر است و نه مرا حال و حوصله ای برای سخن راندن. این نوشته صرفا به حکم گفته ی کریستین بوبن در کتاب دیوانه بازی اش است که : نیاز به نوشتن نیازی است روحانی.
خواندن سوره ی عنکبوت در شب قدر بسیار سفارش شده است، آنچه مرا تحت تاثیر خود قرار داد از این سوره چند آیه ی اول آن است:

آیا مردم گمان کردند همین که بگویند: «ایمان آوردیم»، به حال خود رها می‌شوند و آزمایش نخواهند شد؟!/ ما کسانی را که پیش از آنان بودند آزمودیم (و اینها را نیز امتحان می‌کنیم)؛ باید علم خدا درباره کسانی که راست می‌گویند و کسانی که دروغ می‌گویند تحقق یابد!/ آیا کسانی که اعمال بد انجام می‌دهند گمان کردند بر قدرت ما چیره خواهند شد؟! چه بد داوری می‌کنند!/کسی که امید به لقاء الله (و رستاخیز) دارد (باید در اطاعت فرمان او بکوشد!) زیرا سرآمدی را که خدا تعیین کرده فرامی‌رسد؛ و او شنوا و داناست!/

و آیه ای که مرا به فکر برو برد: کسی که جهاد و تلاش کند، برای خود جهاد می‌کند؛ چرا که خداوند از همه جهانیان بی نیاز است.

:A book must be some how
you can draw an underline when it’s important , you can use it instead of pillow when you felt sleepy, you can use it instead of fan when the weather is hot, you can sit on it when it is cold, you can put it into the your home decoration when its cover is beautiful, And most importantly you can beat someone with it when it is necessary!
I don’t understand why people are going after these digital books 

کتاب و باید توش خط کشید، توش نوت نوشت، خسته شدی بذاری زیر سرت بخوابی، گرم بود خودتو باش باد بزنی، سرد بود بشینی روش، خوشگل بود بذاری تو دکوراسیون خونه و از همه مهمتر وقتی لازم شد یکیو بزنی ازش استفاده کنی!
این قرطی بازیا که میرن دنبال کتاب دیجیتال چیه، من نمی فهمم :دی