یکی از روزهای همین دو هفته ی پیش وقتی داشتم روی تردمیل مطابق برنامه ی جدید و دشوارم می دویدم، لابلای احساس خستگی و رنج به این اندیشیه رسیدم که تردمیل جای ایستادن و استراحت کردن نیست، باید مطابق برنامه ی از پیش تعیین شده اش بدوی یا استراحت کنی تا تمام شود، مگر نه با سر به زمین می خوری...
در جریان زندگی یا باید شنا کرد یا باید غرق شد...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر